Radovi na obnovi Careve džamije u Foči, koja je tokom posljednjeg rata u Bosni i Hercegovini srušena do temelja, teku bez problem i s velikim intenzitetom.
Temelj za ponovnu izgradnju džamije udaren je uoči prošlogodišnjeg Kurban-bajrama, uprkos pokušajima Srpske pravoslavne crkve (SPC) da spriječi njenu ponovnu gradnju. SPC je tvrdila da se na mjestu Careve džamije nekada nalazila crkva i tražila da se džamija pravi na nekoj drugoj lokaciji.
Međutim, nakon što su arheolozi Zavoda za zaštitu kulturnog, istorijskog i prirodnog nasljeđa Republike Srpske završili iskopavanje na tom lokalitetu, nastavljena je gradnja Careve džamije, jer nisu pronađeni relevantni dokazi o postojanju crkve.
Predsjednik MIZ Foča Salem ef. Ćemo je, govoreći o dešavanjima vezanim za izgradnju Careve džamije, rekao da je su radovi na ovoj džamiji prekinuti nakon što se pojavila priča da se džamija gradi na temeljima crkve, te da su iskopavanja trajala oko pet-šest mjeseci.
“Uz naše insistiranje i traženje da se to malo ubrza, oni su završili svoj dio posla, te su kazali da su našli neke temelje ali nisu mogli potvrditi da se na ovom lokalitetu nalazila crkva”, pojasnio je Ćemo i istakao da su oni nakon toga uredno nastavili sa radovima.
“Radovi su počeli prije otprilike mjesec dana i džamija se gradi prema prvobitnom izgledu, od kamena”, rekao je Ćemo i dodao da dinamika posla zavisi od finansijskih sredstava.
Prema njegovim riječima, rok za završetak radova na ovoj džamiji je do kraja ove godine, međutim, to će ipak zavisiti od finansijskih sredstava.
Podsjećamo, džamiju je 1501. godine podigao sultan Bajazit II, a u prethodnim ratovima je više puta uništavana.
MIZ Foča je u samom gradu, 1992. godine imala 12 džamija. Sve su porušene, minirane, a njihovi ostaci su uklonjeni. Dosada je obnovljena samo jedna, Atik Ali-pašina džamija.
Poslije Ramazana počinje izgradnja i čuvene Aladža džamije, koju su velikosrpske vlasti 1992. godine minirale, a zatim njene ostatke zatrpale zemljom na gradskim smetljištima.
Aladža džamija je sagrađena polovinom 16. stoljeća i važila je za jednog od najvrednijih objekata orijentalne kulture na Balkanu.
Vijekovima je ona bila predmet divljenja brojnih namjernika, učenih ljudi, ljubitelja nenadmašnih građevinskih ostvarenja, putopisaca i drugih znatiželjnika koji su pohodili ovaj centar islamske civilizacije na području jugoistočne BiH.